artykuł nr 1

Prace interwencyjne

Prace interwencyjne - oznacza to zatrudnienie bezrobotnego przez pracodawcę, jeżeli zatrudnienie to nastąpiło w wyniku umowy ze Starostą i ma na celu wsparcie osób będących w szczególnej sytuacji na rynku pracy, o których mowa w art. 49 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z dnia 20 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 99, poz. 1001).

 


Prace interwencyjne organizowane u przedsiębiorców stanowią pomoc publiczną w rozumieniu Rozporządzenia Komisji Wspólnoty Europejskiej nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008r., str. 3), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (WE) nr 800/2008", oraz Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzację zagrożonych przedsiębiorstw ( Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004 str. 2).

Pracodawca
- oznacza to jednostkę organizacyjną, chociaż by nie posiadała osobowości prawnej, a także osobę fizyczną, jeżeli zatrudniają one co najmniej jednego pracownika.
Prace interwencyjne mogą być również organizowane u przedsiębiorcy nie zatrudniającego pracownika na zasadach przewidzianych dla pracodawców.


Prace interwencyjne nie mogą być organizowane, jeżeli:


• pracodawca jest w stanie likwidacji lub upadłości,
• u pracodawców będących: 

- partiami lub organizacjami politycznymi,
- posłami lub senatorami na potrzeby biur poselsko- senatorskich,
- organizacjami związków zawodowych, z wyjątkiem upoważnionych doprowadzenia pośrednictwa pracy związkowych biur pracy oraz klubów pracy,
- organizacjami pracodawców, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy biur oraz klubów pracy,
- urzędami naczelnych i centralnych organów administracji państwowej,
- kościołami lub związkami wyznaniowymi, z wyłączeniem osób prawnych i jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 3 ust.3 pkt.1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie ( Dz. U. Nr 96, poz. 873, z póżn. zm.),
- przedstawicielstwami państw obcych,

• innym podmiotom gospodarczym realizującym takie same zadania jak wykonywane u tego pracodawcy przez skierowanych bezrobotnych w ramach prac interwencyjnych zagraża z tego powodu likwidacja lub upadłość .


 

Zasady organizacji prac interwencyjnych u przedsiębiorców

Prace interwencyjne oznaczają zatrudnienie bezrobotnego przez pracodawcę, które nastąpiło w wyniku umowy cywilno-prawnej zawartej ze starostą i ma na celu pomoc w formie subsydiów płacowych na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji i bardzo niekorzystnej sytuacji o których mowa w art.2 pkt.18 i 19 rozporządzenia Komisji ( WE ) nr 800/2008, tj.:

1. jest bez stałego zatrudnienia za wynagrodzeniem w okresie ostatnich sześciu miesięcy lub
2. nie ma wykształcenia ponadgimnazjalnego lub zawodowego ( ISCED 3); lub ,
3. jest w wieku ponad 50 lat; lub ,
4. jest osobą dorosłą mieszkającą samotnie, mającą na utrzymaniu co najmniej jedną osobę; lub,
5. jest członkiem mniejszości etnicznej w państwie członkowskim, który w celu zwiększenia szans na uzyskanie stałego zatrudnienia musi poprawić znajomość języka, uzupełnić szkolenie zawodowe lub zwiększyć doświadczenie zawodowe ; lub
6. jest osobą bezrobotną zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy, która posiada status bezrobotnego nieprzerwanie przez okres co najmniej 24 miesięcy.

Szczegółowe warunki zatrudnienia i refundacji określa umowa zawarta z pracodawcą:

• umowy zawiera się na okres 12 lub 24 miesięcy w zależności od kategorii osób bezrobotnych
• refundacja obejmuje część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody w wysokości 635 zł miesięcznie oraz składkę na ubezpieczenie społeczne w wysokości 15,93% od tej kwoty.


UWAGA!

Pomocy publicznej na zatrudnienie nie udziela się:
• sektorze górnictwa węgla, w rozumieniu rozporządzenia Komisji ( WE ) Nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego ( Dz. Urz. WE L 205 z 02.08.2002 r., str. 1 z późn. zm.; Dz. Urz.. UE Polskie wydanie specjalnie rozdz. 8, t. 2, str. 170),
• pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, z tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej,
• pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzonych z zagranicy,
• pomocy związaną z dziedziną przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych gdy:
 - wysokość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorcę objętego pomocą lub 
-  przyznanie pomocy zależy od faktu jej przekazania w części lub całości producentom surowców,
• przedsiębiorstwom, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikającej z wcześniejszej decyzji Komisji Europejskiej uznającej pomoc za niezgodną z prawem i ze wspólnym rynkiem,
• przedsiębiorcom zagrożonym mikro, małym i średnim przedsiębiorstwem zagrożonym w rozumieniu art.1 ust. 7 Komisji (WE) nr 800/2008 oraz przedsiębiorstwem w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw ( Dz. Urz. UE C 244z 01.10.2004 str.2);